Ақмешіт апталығы

Ісмер қыз жасауы, құрақ көрпе секілді жұмыстарды бала күнінен бойына сіңген тәрбие өзегі санайды. Оның айтуынша, әкесі Суман Бөкеұлы мен анасы Күләй Егізбайқызы жаңқаға жан, темірге тіл бітірген еңбек адамдары болған. Кереге, уық секілді киіз үй жасауларын Сыр талынан жасайтын болған. Сонымен бірге, тері илеп баларына қажетті етіктер және түйе терісінен мақалай тігіп беретін болған. Халқымызда ана көрген тон пішер деп осындайда айтса керек-ті.

– Анам бала кезімізде жүн түт­кізіп, киіз үй қазықтарын қақ­тыратын. Ою ойдырып, тігілген сырмақ пен алашаны боятатын. Анамның қалай киіз басып, тоқыма тоқығандарын көзбен көріп, көңілге тоқып жетілдік. Қазақ үшін құрақ көрпе тігудің орны ерекше құнды саналады. Ол үлкен ыждағаттылық пен төзімді талап етеді. Қолым қалт етсе, тапсырыс қабылдап тігін тігу­ге кірісе­мін. Құрақ көр­пеге көбіне қошқармүйіз оюларды саламын. Көрпенің екі түрі болады. Жамылғы және тө­сеніш көрпе. Сондай-ақ, ені мен ұзындығына қарайда бөлінеді. Анамның айтуынша, құрақтың екі жүзден астам түрі болады. Мата қиындыларынан қиюластырып тік­кен тігіндіні құрақ деп атайды. Бұл қызға беретін анасының сыйы мен сүйіншісі саналады. Құрақ – «адамның басы құралсын» деген ырыммен тігілетін көрпе.

Мақсатым – ұлттық қолөнері­мізді жаңғыртып, ұрпақтан-ұр­паққа мұра ету. Менің осы кәсі­бімді Дана есімді жиен немерем үйреніп келеді. Берекелі өнерді бала бойына баулығаннан бөтен болмайды. Қыз баланың ісмер болғаны біріншіден өзіне содан соң болашағына пай­далы, – дейді біздің кейіпкеріміз.

Ж.Суманова 1992 жылы ша­ғын тігін цехін ашып, жанына Сандуғаш, Айжан, Гүл­мира, Гүлнар есімді ті­гіншілерді бі­рік­тіріп, көп­те­ген жұ­мыстар ат­­­қарады. Тал­дыарал ау­ру­­ха­насы мен оф­таль­мо­ло­гия орталығын төсек жап­­қыш­пен қам­тамасыз етіп отырған. Карантин кезінде маска тігіп елге өз үлесін қосып келеді. Студент шағында ата-анасына салмақ түсірмей қолдан киім тігіп алатын. Мұның барлығы бойға сіңген тәлім тәрбиенің жемісі еді.

– Бұрындары киім­деріміз қыс­қарып қалса немесе ұзындау болса есепсіз тастай сала­тынбыз. Енді осы тігін цехі ашылғалы киімдерді осында әке­ліп, өңдеп қайта жаратып жатамыз. Бүгін тағы қызымның көйлегін қысқарт­у­ға әкеліп тұрмын. Апай­ға қыз жасауын жасатып жатқан­дарда көп. Жаңагүл апаның еңбегі зор. Берген тап­сырыстарды уақытылы орын­дайды. Ұқып­ты­лық, тазалық секілді асыл қа­сиеттерді осы кісіден үйрендік, – дейді Анар Дабанова есімді тұрғын.

Иә, халқымыздың ұлттық құн­дылығы саналатын қолөнер бұйымдары ұлтқа – мақтаныш, ұрпаққа – мұра. Өткеннен тағылым тінін тарқататын берекелі істің болашағы баянды. Бұл бұйымға бүгінде елдің қызығушылығы артып келеді. Ендеше елдің ескірмейтін мұрасы жылдармен жаңарып, ға­сырлармен ғибраттала бермек.