Ақмешіт апталығы

     Адамның өмірі бірнеше мүшелге бөлінген. Сондай-ақ, ол жастың өзіндік атаулары да бар.

12-13 жас – ер жете бастау;

24-25 жас – жігіттік шақтың нақ өзі;

36-37 жас – ақырын басып, анық жүріп, ақыл тоқтатқан кезең;

48-49 жас – орта жас ;

60-61 жас – өз балаңнан тәтті болатын немере сүю;

72-73 жас – қарттықтың басы болар;

84-85 жас – кәріліктің келгені;

96-97 жас – қалжырап, ештеңеге жараусыз қалғаның;

108-109 жас – шөпшек сүю;

Осы мүшел жастарының арасындағы ең ауыры – 36 мен 37 жастың арасы. Бұл уақыт аралығында адам өз-өзін жаман әрекеттерден тыйып, әр ісіне абай болып жүруі керек. «Отызда орда бұзбасаң, қырықта қамал алмайсың» деп халық даналығы осы бір жас аралығының маңыздылығын айқындап тұр. Мүшелден мүшелге ауысу процесінде адамға қауіп-қатер жуық болатындықтан, кез келген оқыс оқиғаға дайын болуы керек.

Халқымыз алғашқы мүшелге де ерекше мән берген. Жарты мүшелде ер баланы сүндетке отырғызып, «Он үште отау иесі» деп толық мүшелге толғанда қалыңдық дайындауды да ойластырған.